موقعیت جغرافیایی

شهرستان مهریز، در جنوب استان یزد، در 10 کیلومتر ی باختر جاده یزد – کرمان قرار دارد. این شهرستان از سوی شمال به شهرستان یزد، از شمال خاوری به شهرستان بافق از خاور به شهرستان های رفسنجان و شهر بابک استان کرمان، از باختر به شهرستان های تفت، ابرکوه، و استان فارس و ازجنوب به شهرستان های شهر بابک استان کرمان و شهرستان نی ریز استان فارس محدود می‌شود. بلندی مرکز شهرستان مهریز از سطح دریا، 1366 متر است. آب و هوای این شهرستان نیمه بیابانی است و هر چه به سوی باختر حرکت کنیم، بارندگی زیاد شده و درجه حرارت نیز کاهش می یابد. هوای مهریز معتدل خشک بوده و باران سالیانه آن اندک است. بر اساس سرشماری سال 1375جمعیت شهرستان مهریز 74202 نفر شامل 37284 نفر مرد و 36918 نفر زن بوده است. مردم مهریز ایرانی الاصل و آریایی نژادند و به زبان فارسی و لهجه شیرین یزدی سخن می گویند. مردم این ناحیه مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند و شماری زرتشتی نیز در کنار شهروندان مسلمان خود، برادرانه زندگی می کنند.

شهرستان مهریز یکی از شهرستانهای استان یزد در مرکز ایران است. شهر مهریز مرکز این شهرستان است.

جمعیت این شهرستان در سال ۱۳۸۵، برابر با ۴۴٫۳۹۱ نفر بوده است . شهرستان مهریز با ۱۵ هزار کیلومتر مربع وسعت از شمال به شهرستان یزد، از جنوب به استان کرمان و فارس و از شرق به قسمتی از استان کرمان و از غرب به بخش مرکزی نفت و استان فارس محدود می‌شود. مرکز این شهرستان شهر مهریز است که در ۳۵ کیلومتری جنوب شهر یزد قرار دارد.

مهریز عنوان ناحیه‌ای است شامل مجموعه‌ای از روستاهایی که نام قدیم آن‌ها مهریجرد بوده و به مهرنگار دختر انوشیروان نسبت داده شده است اما تا قبل از ۱۳۱۸ وجه تسمیه مهریز دقیقاً مشخص نبود.

مهریز در حدود ۱۶ قرن قبل (در زمان حکومت ساسانیان) ناحیه‌ای در جنوب دشت یزد و دامنه جنوب شرقی شیرکوه بوده و قنات‌هایی از آن سرچشمه می‌گرفتند که در مواردی پس از طی یک مسافت ۴۰ به سرچشمه خود می‌رسیدند اما «مهرنگار» دختر انوشیروان دستور می‌دهد قنات‌هایی در منطقه احداث شوند که با طی مسیر کمتری به سرچشمه برسند. پس از آن‌که این قنات‌ها موجبات آبادانی قصبه یا ناحیه مربوطه را فراهم آوردند، فرمانبرداران شاهزاده خانم آبادی جدید را «مهرگرد» نامیدند. عنوان مهرگرد در گذشت زمان به «مهریجرد» تبدیل شد و امروزه مهریز خوانده می‌شود.